روح اله میر محمودی

این آزمایش به منظور بررسی بازده تکنیک استرادابلسینک (PG-GnRH-PG-EB) در ماده گاوهای سیکلیک و آنستروس بومی جنوب استان کرمان طی فصول گرم و معتدل سال طراحی شد. برای این منظور در آزمایش اول 42 راس ماده گاو آنستروس و 72 راس سیکلیک در فصول گرم سال (خرداد تا پایان شهریور ماه) و در آزمایش دوم 49 راس ماده گاو سیکلیک و 35 راس آنستروس در فصول معتدل سال (مهر تا پایان اردیبهشت ماه) انتخاب شدند و 48 و 60 ساعت بعد از آخرین تزریق هورمونی تکنیک استرادابلسینک تلقیح مصنوعی شده و تشخیص آبستنی بعد از 60 روز به روش توشه رکتال انجام گردید. همزمان 188 راس ماده گاو که بطور خودبخود (بدون درمان هورمونی) در فصل گرم فحل شده بودند، و تعداد 236 راس گاو که بطور خودبخود (بدون درمان هورمونی) در فصل معتدل فحل شده، تلقیح مصنوعی در آنها صورت گرفت و به عنوان گروه کنترل برای مقایسه درصد باروری در نظر گرفته شدند. نرخ باروری گاوهای سیکلیک (3/65 درصد) و آنستروس (9/42 درصد) در طی فصول معتدل سال پس از اجرای تکنیک استراداباسینک مشاهده گردید، این درصد موفقیت در گاوهای سیکلیک به طور معنی داری بیشتر از آنستروس ها بود (p<0.05). علاوه براین، نتایج این آزمایش در فصول گرم سال نشان داد که درصد آبستنی بدست آمده پس از اجرای پروتکل در دام های سیکلیک (3/40 درصد) مشابه موفقیت تلقیح مصنوعی پس از فحلی خودبخودی می باشد (4/31 درصد)، و کارایی تکنیک در گاوهای آنستروس (6/28 درصد) با آنچه که در گاو های سیکلیک و گروه کنترل بدست آمد، برابری داشت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که از تکنیک استرادابلسینک می توان به منظور افزایش راندمان تولید مثلی در گله های گاو شیری بومی منطقه جنوب استان کرمان استفاده نمود.