03 آذر 1403
محمد حسين خانجاني

محمد حسین خانجانی

مرتبه علمی: دانشیار
نشانی: دانشگاه جیرفت
تحصیلات: دکترای تخصصی / شیلات
تلفن: 09132576390
دانشکده: دانشکده منابع طبیعی

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی اثرات شوری و منابع مختلف غذایی در پرورش ماهی تیلاپیای نیل(Oreochromis niloticus) : در سیستم با تعویض آب محدود
نوع پژوهش طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها
تکنولوژی بیوفلاک، تیلاپیای نیل، شوری، منابع غذایی مختلف، عملکرد رشد، ترکیبات بدن، آنزیم های گوارشی و کبدی
پژوهشگران محمد حسین خانجانی، مرتضی علیزاده

چکیده

در پژوهش حاضر دو آزمایش طراحی و انجام شد. آزمایش اول تاثیر سطوح مختلف شوری (0، 4 و 8 گرم بر لیتر)، بر کیفیت آب، عملکرد رشد و ترکیبات بدن تیلاپیای نیل در سیستم بیوفلاک به مدت 37 روز مورد بررسی قرار گرفت. انگشت قدهای تیلاپیای نیل با وزن 75/1 میلی گرم در تانک های با حجم آبگیری 140 لیتر با تراکم یک قطعه در لیتر مورد پرورش قرار گرفتند. نتایج مطالعه اول نشان داد کیفیت آب در همه تیمارهای آزمایش در حد قابل قبول برای پرورش تیلاپیای نیل می باشد. وزن نهایی و ضریب رشد ویژه در تیمارهای با شوری 4 و 8 گرم در لیتر بالاتر از تیمار با شوری 0 گرم در لیتر بود، ضریب بقاء در همه تیمارها بالاتر از 97 درصد بدست آمد. ترکیبات بیوشیمیایی بدن تیلاپیای نیل متاثر از بیوفلاک موجود در تانک بود بطوری که با افزایش شوری مقادیر پروتئین و چربی کاهش و مقدار خاکستر افزایش نشان داد. بطوری کلی مطالعه اول نشان داد شوری 4 تا 8 گرم برای پرورش تیلاپیای نیل در سیستم بیوفلاک مناسب می باشد. آزمایش دوم تاثیر منابع غذایی مختلف بر عملکرد رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی، کبدی و ایمنی موکوسی ماهی تیلاپیا بود. برای این آزمایش ماهیان انگشت قد تیلاپیای نیل با وزن 3/1 گرم در تانک های با حجم آبگیری 130 لیتر به مدت 38 روز با تراکم یک قطعه در لیتر مورد پرورش قرار گرفتند. 5 تیمار آزمایشی شامل یک گروه کنترل (100 درصد تغذیه با غذای کنسانتره)، 4 تیمار بیوفلاک: (25 درصد بیوفلاک+ 75 درصد غذای کنسانتره)، (50 درصد بیوفلاک+ 50 درصد غذای کنسانتره)، (75 درصد بیوفلاک+ 25 درصد غذای کنسانتره) و 100 درصد بیوفلاک در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، انگشت قدهای تغذیه شده با 25 درصد بیوفلاک، بیومس کل بالاتر (51/741 گرم) و بقاء بالاتری (74/99 درصد) دارند. همچنین مقادیر بالاتر پروتئین (77/58 درصد وزن خشک) و چربی (06/25) در تیمار BFT25 بدست آمد. فعالیت آنزیم های گوارشی نظیر پروتئاز (81/17)، لیپاز (48/2)، آمیلاز (66/80) و فعالیت آنزیم های کبدی ALP (176/0) در تیمار BFT25 نسبت به سایر تیمارها بالاتر نشان داد. همچنین فعالیت ایمنی موکوس تیلاپیای نیل شامل لیزوزیم (33/34) و ایمنوگلوبولین (66/51) در تیمار BFT25 نسبت به بقیه تیمارها بالاتر نشان داد. بطور کلی مطالعه دوم نشان داد عملکرد رشد، بقاء، ترکیبات بیوشیمیایی، فعالیت آنزیم های گوارشی، کبدی و ایمنی موکوسی ماهی تیلاپیای نیل تغذیه شده با 25 درصد بیوفلاک و 75 درصد غذای کنسانتره بهبود نشان می دهد.