محمد حسین خانجانی

پروبیوتیک ها، سلول میکروبی زنده، مرده یا جزئی از سلول میکروبی هستند. که به صورت افزودن به غذا یا آب در آبزی پروری استفاده گردیده و منجر به بهبود عملکرد رشد، مقاومت به بیماری، کارایی بهتر خوراک و بطور کلی قوی تر شدن ماهی می شود. استفاده از جنس های باسیلوس و لاکتوباسیلوس در آبزی پروری رایج است. پروبیوتیک ها بر سیستم ایمنی آبزی پرورش یافته تاثیر مثبت می گذارند و از این طریق باعت تقویت مقاومت به بیماری می گردد. مطالعات مختلف نشان داده پروبیوتیک ها بر فعالیت تنفسی، ایمنوگلوبین، فعالیت ضد باکتری سرم، میزان نوتروفیل، فعالیت فاگوسیتیک، آنتی پراکسیداز، میلوپراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، لیزوزیم، سیتوتوکسیک و موکوس روده آبزی پرورش یافته تاثیر می گذارد. پروبیوتیک ها و ترکیبات باکتریایی متعلق به آن به عنوان محرک ایمنی شناخته شده اند. حضور پروبیوتیک در محیط پرورش بر بیان آنتی بادی تاثیر مثبت دارد، همچنین منجر به تولید ترکیبات خارج سلولی شده که در برابر باکتریهای بیماری زا از قبیل ویبریو نقش حفاظتی ایفا می کنند.