محمد حسین خانجانی

در مطالعه حاضر عملکرد اقتصادی و تولید میگوی سفید غربی در سیستم های آبزی پروری سنتی و توده ساز زیستی مورد ارزیابی قرار گرفت. میگوی سفید غربی در مرحله جوانی با وزن 33/0± 56/2 گرم (میانگین ± انحراف از معیار) به مدت 5 هفته در ظروف فایبرگلاس با حجم آبگیری 180 لیتر و با تراکم یک گرم بیومس در لیتر در چهار تیمار شامل یک تیمار تعویض آب (100% غذادهی کنسانتره) و سه تیمار توده ساز به ترتیب با 100، 6/66 و 3/33 % غذای کنسانتره (بدون تعویض آب) تغذیه شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، تفاوت معنی داری در مقادیر پارامترهای شاخص های کیفی آب (05/0>P) و همچنین بین عملکرد تولید و اقتصادی میگوی سفید غربی در دو سیستم وجود داشت (05/0>P). بیشترین میزان افزایش وزن بدن، سرعت رشد (136/0 گرم در روز)، ضریب رشد ویژه (3 درصد در روز)، ضریب بقاء (48/90 درصد) و بازده غذایی در تیمار های توده ساز بدست آمد (05/0>P). بیشترین سودآوری در سیستم های توده ساز مشاهده شد که با سیستم معمولی اختلاف معنی داری نشان داد (05/0>P). نتایج تحقیق بیانگر این است که با سیستم توده ساز زیستی می توان عملکرد تولید میگوی سفید غربی را در مرحله جوانی افزایش داد و حضور توده های زیستی سبب بهبود عملکرد اقتصادی میگوی سفید غربی در سیستم بدون تعویض آب می شود.