محمد حسین خانجانی

جلبکها مهمترین تولیدکنندگان اولیه هستند که بطور کلی به دو زیر گروه میکروجلبک )میکروسکوپیک( و ماکروجلبک )ماکروسکوپیک( تقسیم بندی میشوند. جلبکهای دریایی منابع مهمی از ترکیبات فیتوشیمیایی با خواص آنتی اکسیدانی هستند که در داروسازی، مصارف پزشکی، صنعت تغذیه انسان، دام و آبزیان بصورت مستقیم و غیرمستقیم نقش دارند. میکروجلبکها به عنوان منبع تغذیهای مهم برای مراحل ابتدایی رشد و توسعه لارو آبزیان محسوب میشوند. بسیاری از فرآوردهها مانند کاروتنوئید، فیکوبیلین، اسیدهای چرب غیراشباع، پلی ساکاریدها، ویتامینها و مولکولهای فعال بیولوژیکی که برای استفاده در سلامت انسان و آبزیان مهم هستند، در جلبکها شناسایی و جداسازی شده است. اسیدهای چرب غیراشباع بلند زنجیره PUFA )ایکوزاپنتاانوئیک اسید ) EPA ، 3n-20:5 ( و دیکوزاهگزاانوییک اسید ) DHA ، یا 3n-22:6 ( برای متابولیسم بدن در انسان بسیار مهم هستند. جلبکهای کلروفیت و بریوفیت برای استخراج این اسیدهای چرب سالم و ضروری مورد استفاده قرار میگیرند، ترکیبات زیست فعال و فیتوشیمیایی موجود در جلبک سبب میشود که بعنوان یک ترکیب بسیار مفید در صنایع غذایی، دارویی و پزشکی شناخته شوند. ماکرو و میکرو جلبکها منابع ژنتیکی و تنوع زیستی وسیعی داشته که اهمیت آنها را افزایش میدهد. آنها در صنایع مختلف آرایشی، بهداشتی، پزشکی کاربرد دارند، همچنین به دلیل ارزش غذایی بالا، داشتن مواد معدنی و کمیباب، پروتئین بالا و اسیدهای چرب غیراشباع در تغذیه انسان، دام و آبزیان مورد استفاده قرار گرفتهاند. از این رو در مطالعه حاضر خواص، پتانسیل و کاربرد جلبکها بحث شده است.