قباد جلالی

بیوچار یک ترکیب کربنی آلی است که می تواند خواص فیزیکوشیمیایی خاک و یا به عبارتی کیفیت خاک را بهبود بخشد. در این پژوهش تأثیر بیوچارهای حاصل از پوست های سخت و نرم پسته و گردو بر برخی از شاخص های کیفیت خاک (شیمیایی و فیزیکی) در دو خاک لوم رسی و لوم شنی و در سه سطح (صفر، دو و چهار درصد وزنی) طی یک دوره چهار ماهه بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح بیوچارها، تاثیر معنی داری در مقادیر هدایت الکتریکی خاک ها مشاهده نگردید. همچنین، در رابطه با تغییرات pH، تاثیر بیوچارهای حاصل از پوست نرم گردو و پوست سخت پسته معنی دار بود به نحوی که به ترتیب باعث افزایش و کاهش pH خاک شدند. از طرفی با افزودن بیوچارهای مورد استفاده، جرم مخصوص ظاهری خاک کاهش یافت. همچنین، کاربرد بیوچارهای پوست نرم پسته و پوست سخت گردو در خاک لوم رسی و بیوچار پوست سخت پسته در خاک لوم شنی اثرات مثبت معنی داری را بر خاکدانه سازی داشتند و استفاده از بیوچارهای پوست نرم گردو در خاک لوم شنی ظرفیت نگه داری آب در خاک را افزایش داد. در نهایت، بیوچار حاصل از پوست نرم گردو در هر دو خاک لوم رسی و لوم شنی مورد مطالعه بیشترین مقادیر شاخص S را در بین بیوچارهای مورد استفاده، به همراه آورد. به طور کلی، نتایج حاصل از این پژوهش عمدتا بر اثرات مثبت کاربرد بیوچارها روی خصوصیات خاک ها دلالت دارد و به نظر می رسد که میزان تاثیرگذاری آنها تابعی از نوع بیوچار و بافت خاک می باشد