قباد جلالی

مدیریت آفات و بیماریهای گیاهی با استفاده از سموم و مواد شیمیایی در طول سه دهه اخیر مشکلات زیستمحیطی زیادی را به وجود آورده است. این مساله، پژوهشگران را جهت رفع مشکلات زیستمحیطی و تولید محصولات سالم به سمت استفاده و توسعه روشهای کنترل زیستی سوق میدهد. مهارگرهای زیستی مختلفی مانند قارچها و باکتریهای ریزوسفری بهبوددهنده رشد گیاه، در مدیریت موفق بیمارگرهای گیاهی توسط پژوهشگران زیادی گزارش شده است. این عوامل کنترل زیستی با مکانیسمهای مختلف، رشد گیاه را افزایش داده، مسیرهای بیوشیمایی منجر به مقاومت را در میزبان فعال و در نهایت، باعث افزایش تولید زیستتوده گیاهی و عملکرد محصول میشوند .اگرچه این عوامل بیولوژیک توانایی زیادی در مدیریت بیماریهای گیاهی دارند، نمیتوانند در شرایط مزرعه بهصورت سوسپانسیون بهکار روند. بنابراین، زیست توده باید در حاملهای معینی تثبیت شده، بهصورت فرمولاسیونهای مایع یا خشک (پودر وتابل، گرد، گرانول) برای کاربرد آسان، نگهداری طولانی مدت، تجاریسازی و استفاده در مزرعه فراهم شوند.