سید حمزه حسینی

گل همیشه بهار گیاه دارویی است که برای قرنهای متوالی برای مقاصد درمانی و دارویی استفاده میشده است. گلهای آن به دلیل تنوع بالای ترکیبات فیتوشیمیایی از اهمیت دارویی بیشتری برخوردار هستند. فرمولاسیون- های دارویی مختلفی از این گیاه جهت درمان اختلالات پوستی از قبیل زخم و اگزما و اختلالات گوارشی تولید شده است. همچنین به دلیل وجود ترکیبات فیتوشیمیایی متنوع، پتانسیل بالایی در زمینه تولید محصولات جدید دارویی و آرایشی و بهداشتی دارد. ماده مؤثره گل همیشه بهار حاوی ترکیبات ترپنوئیدی )منو ترپنی، سزکوییترپنی و تریترپنوئیدی(، استرولی، فلاونوئیدی، کومارینی، کاروتنوئیدی و کینونها میباشد و بدیهی است که از این منظر گل همیشه بهار گیاه استثنائی است. بر اساس تحقیقات حیوانی و کارآزماییهای بالینی ماده مؤثره این گیاه دارای فعالیت ضد ویروسی، ضد سرطانی و ضد ضخم مناسبی است. مصرف گل همیشه بهار در دوز درمانی مناسب فاقد عوارض جانبی است اما برای درصد کمی از افراد ممکن است آلرژیزا باشد و در افرادی که به گیاهان خانواده کاسنی حساسیت دارند باید با احتیاط مصرف شود.