علی اکبر قسامی

در این پژوهش، یک سیستم ترکیبی فتوولتائیک-حرارتی (PVT) و آب شیرین کن تبرید جذبی با استفاده از تحلیل ترمودینامیکی و اگزرژی مورد بررسی قرار گرفته است. ارزیابی عملکرد سیستم با استفاده از داده های مقالات مرجع و تکنیک های محاسباتی شامل محاسبه مقادیر آنتالپی و آنتروپی مواد کلیدی انجام شده است. تحلیل های عددی، شاخص های بازده اگزرژی و ضریب عملکرد (COP) را برای بهبود کارایی سیستم ارائه داده اند. برای تصمیم گیری و انتخاب بهینه ترین طراحی سیستم، از روش چندمعیاره PROMETHEE استفاده شده است. این روش، با وزن دهی به معیارهایی مانند بازده اگزرژی، هزینه های سرمایه گذاری و عملیاتی، و حجم تولید آب شیرین، امکان رتبه بندی دقیق طراحی های مختلف را فراهم کرده است. نتایج نشان می دهند که با بهینه سازی طراحی سیستم و استفاده از روش PROMETHEE، بازده اگزرژی سیستم به 90 درصد افزایش یافته و هزینه های عملیاتی کاهش چشمگیری یافته است. این رویکرد راهکاری پایدار برای تولید همزمان انرژی و آب شیرین در مناطق خشک و نیمه خشک ارائه می دهد.