فرشاد سلیمانی ساردو

به طورکلی نقش و اهمیت عملیات آبخیزداری در بهبود وضعیت مراتع، کنترل فرسایش، جلوگیری از رسوب و نهایتا حفاظت از آب وخاک بر کسی پوشیده نیست. اجرای فنی و اصولی پروژههای آبخیزداری باعث ذخیره و نفوذ نزولات آسمانی، افزایش پوشش گیاهی، تثبیت مقدار فرسایش و رسوب، افزایش طول عمر مفید سدها،تعدیل شیب آبراههها و کاهش سرعت و قدرت تخریب آب است. بر اساس بررسیهای انجام شده به دلیل تنوع شرایط زیستی، دستیابی به یک الگوی مشخص و یا ارائه دستورالعمل معین با کاربردی یکسان در تمامی حوزه های آبخیز میسر نیست. به همین دلیل افزون بر شناخت حوزه و مسائل آن، اولویت بندی عملیات آبخیزداری متناسب با پتانسیل های موجود اجتناب ناپذیر است. بررسی نتایج پژوهشهای انجام شده نشان میدهد که اجرای عملیات آبخیزداری در حوزههای آبخیز نقش مهمی در کنترل روانابهای سطحی داشته است. ارزیابی پروژههای آبخیزداری بر میزان سیلخیزی نتایج نشان داده است که سیلاب در دوره بازگشتهای مختلف کاهش یافته است؛ با این حال با افزایش دوره بازگشت، تأثیر اقدامات آبخیزداری بر سیلاب کاهش می یابد. در این تحقیق به منظور ارزیابی نقش پروژههای آبخیزداری در کاهش دبی اوج سیالب از مدل بارش – رواناب HMS-HEC استفاده شد و میزان دبی قبل از اجرای فعالیتهای آبخیزداری و بعد از اجرایی فعالیتهای آبخیزداری محاسبه شد و میزان اثرگذاری این پروژهها بر روی دبی اوج سیلاب تعیین شد.