الهام رفیعی ساردوئی

یکی از روش های مهم اصالح مراتع و افزایش تولید علوفه در آن ها، ذخیرۀ نزولات آسمانی در خاک با استفاده از روش های مختلفی مانند احداث هلالی ها، گوراب ها و چاله های آبگیر است. در این تحقیق، اثر گوراب درخصوص تغییر درصد پوشش و تولید گیاهان مرتعی بررسی شده است. بدین منظور نمونه برداری به روش تصادفی- سیستماتیک در 10 پلات 10 متر مربعی در منطقه دارای گوراب و منطقه بین گوراب انجام شد. در داخل هر پلات فهرست گونه های موجود و درصد پوشش گیاهی اندازه گیری شد. سپس داده ها جفت شده و آنالیز واریانس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد تجزیه و t با استفاده از آزمون SPSS توسط نرم افزار تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین پوشش گیاهی مناطق بین گوراب 4% و مناطق دارای گوراب 16 % میباشد. اختلاف دو این موضوع نشان دهنده اختلاف بسیار زیاد بین درصد .)sig= گروه مورد بررسی، در سطح 5 درصد معنی دار میباشد ) 0.035 پوشش گیاهی دو گروه مورد بررسی می باشد. با توجه به نتایج حاصل منطقه دارای گوراب عملکرد مناسب تری نسبت به منطقه بین گوراب دارد و برای اصلاح و توسعه مراتع در مناطق خشک پیشنهاد می شود.