Bahareh Parsamotlagh

كشاورزي ارگانيك يكي از انواع نظام هاي كشاورزي پايدار است كه به منظور حصول اهداف پايداري توجه به جنبه هاي اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي حائز اهميت مي باشد. هدف مطالعه حاضر شناسايي عوامل اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي در توليد محصولات ارگانيك از ديدگاه كارشناسان و 150كشاورز در شهرستان جيرفت بود. نتايج اولويتبندي موانع دستيابي به كشاورزي ارگانيك از ديدگاه كشاورزان نشان داد شاخص پائين بودن حمايت هاي مالي دولت از كشاورزان ارگانيك كار با ميانگين رتبه اي 8133/3، مؤثرترين و شاخص عدم بازارپسندي مناسب با ميانگين رتبه اي 6733/2، كم اثرترين عامل در بين موانع دستيابي به كشاورزي ارگانيك از ديدگاه كشاورزان مي باشند.از ديدگاه كارشناسان عامل كشاورزي ارگانيك ابزاري براي بهبود شرايط سلامت افراد جامعه است (ميانگين رتبه اي 66/11) بيشترين عامل تأثيرگذار و كشاورزي ارگانيك باعث خوداتكايي در توليد محصولات كشاورزي نمي شود ( ميانگين رتبه اي 07/6) كم ترين عامل تأثيرگذار مي باشد. از بين ميانگين رتبه اي مؤلفههاي عوامل مؤثر در كشاورزي ارگانيك (شاخص هاي آموزشي، اقتصادي، اجتماعي و مديريتي)، شاخص پائين بودن حمايت هاي مالي دولت از كشاورزان ارگانيك كار با ميانگين رتبه اي 8133/3، مؤثرترين و شاخص عدم بازارپسندي مناسب با ميانگين رتبه اي 6733/2، كم اثرترين عامل در بين عوامل مؤثر در كشاورزي ارگانيك مي باشند. همچنين نتايج نشان داد برگزاري كلاسهاي ترويجي و آموزشي تأثير مثبت و معنادار بر پذيرش كشت ارگانيك دارد زيرا با افزايش استفاده از توصيه هاي مروجين و برخورداري از آموزش هاي لازم در راستاي مناسب از نهاده ها مي توان توليد را افزايش و هزينه ها را كاهش داد.