حسین بی باک

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر مرحله جوانه‏زنی سویا و گاوپنبه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی (فاکتورها شامل 5 سطح خشکی صفر، 2- ، 4- ، 6- و 8- بار و دوگونه گیاهی شامل سویا رقم DPX و گاوپنبه) با چهار تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی بر روی تمام صفات مورد بررسی معنی‎ دار بود. به طورکلی با افزایش سطوح خشکی (کاهش پتانسیل اسمزی) از شاهد به 8- بار در سویا و گاوپنبه به ترتیب درصد جوانه زنی 90 و 83 درصد و سرعت جوانه زنی 97 و 77 درصد کاهش یافت، همچنین زمان تا شروع جوانه‎ زنی به ترتیب 3/5 و 6/4 برابر و زمان تا پایان جوانه‎ زنی به ترتیب 6/6 و 7/3 برابر افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که اگر این دو گونه گیاهی در شرایط محیطی مشابه قرار گیرند با افزایش تنش خشکی (کمبود آب) قدرت رقابتی گیاه گاوپنبه به خاطر جوانه زنی زودتر، سرعت جوانه زنی بیشتر و در نتیجه استقرار سریع تر گیاهچه نسبت به سویا بالاتر می باشد