حسین بی باک

شناخت تنوع ژنتیکی و طبقه بندی ژرم پلاسم از فعالیت های مهم در به نژادی و مدیریت حفظ ذخایر ژنتیکی گیاهان می باشد. در این تحقیق از نشانگرRAPD و ISSR به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 13توده آویشن شیرازی در استان کرمان استفاده شد. برگ های آویشن از 13مناطق مختلف استان کرمان جمع آوری شدند. استخراج DNA از برگ به کمک روش CTAB با کمی تغییر صورت گرفت. کمیت و کیفیت DNA استخراج شده توسط دستگاه الکتروفورز و اسپکتوفتومتر اندازه گیری شد. تعداد 10 نشانگرRAPD و تعداد 10نشانگر ISSR که باندهای واضح تر را در واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) تولید کرده بودند برای آنالیز مورد استفاده قرار داده شدند. باتوجه به نتایج حاصل، آغازگرها در مجموع 179 باند چند شکل از 212 باند کل با درصد چند شکلی 4/84 تولید شد . مناطق انتخاب شده در 3 گروه مجزا قرار گرفتند که بیشترین تشابه ژنتیکی حاصل از ضریب تشابه دایس با کمک نرم افزار NTSYS بین توده های بلوک و جیرفت با 20/89% و کمترین تشابه ژنتیکی بین توده های بلوک با بم 5/52 % بود .کلاستر ایجاد شده تا حدود زیادی با شرایط جغرافیای همخوانی داشت. پلات دوبعدی حاصل از تجزیه به مولفه های اصلی تقریباً با دندوگرام حاصل از روش UPGMA مطابقت داشت و ضریب کوفنتیک برابر با 77% در این تحقیق به دست امد. نتایج تحقیق نشان داد که نشانگر های RAPD و ISSR می تواند بعنوان ابزار مفیدی برای بررسی تنوع ژنتیکی نمونه های گیاهی، راهنمایی در مطالعات اصلاحی آینده و مدیریت ژر م پلاسم آویشن شیرازی مورد استفاده قرار گیرند.