یداله بدخشان

تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر سطح تغذیه بر افزایش وزن روزانه و مصرف ماده خشک و خصوصیات منی و غلظت هورمون تستستورون سرم خون بره های نر نژاد کرمانی طی فصل غیر تولید مثلی صورت گرفت. بدین منظور تعداد 20 راس بره نر سالم از نژاد کرمانی، از گله های بومی منطقه جیرفت انتخاب شدند و به طور تصادفی دو گروه ده راسی تقسیم شدند. جیره دو گروه بر اساس وزن زنده و احتیاجات (1985) NRC تنظیم شد. بخش متراکم (کنسانتره) هر دو جیره بر پایه جو، ذرت، کنجاله سویا، مواد معدنی و ویتامین ها بود و بخش خشبی نیز از علف خشک یونجه تشکیل شد. گروه کنترل جیره حاوی علوفه (یونجه خشک + کنسانتره (جو + ذرت) + مقادیر مورد نیاز مواد معدنی و ویتامین ها بود که در جهت تأمین احتیاجات نگهداری در اختیار دام قرار گرفته بود و جیره دام های گروه تیمار جیره ای که احتیاجات نگهداری + 15% اضافی پروتئین و انرژی بود. جیره دام ها به طور گروهی ارایه شده و همه آنها در معرض نور طبیعی و فضای غیر مسقف قرار داشتند. وزن بدن، متوسط افزایش وزن روزانه (ADG)، و میزان مصرف ماده خشک (DMI) به صورت روزانه رکوردبرداری شد.نمونه های منی از بره های نر به صورت هفتگی و از طریق تحریک های کوتاه مدت با دستگاه الکتریکی بداشت شدند. بلافاصله پس از جمع آوری منی، حجم pH مستقیماً سنجیده شد. نمونه های منی از نظر تراکم، درصد جنبایی و سلامت اسپرم ها در زیر میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری تراکم اسپرم در مایع منی، پس از رقیق نمودن حجمی و با استفاده از لام هموسیتومتر انجام گردید. سپس، تعداد کل اسپرم ها در هر انزال محاسبه شد. نمونه های خون بره ها به صورت ماهانه و از طریق گردن اخد و سانتریفیوژ شده و سرم های بدست آمده برای اندازه گیری غلظت تستوسترون استفاده شدند. بیشترین وزن زنده (37.12 kg) دام ها در اسفند ماه و کمترین آن (29.07 kg) در ماه آذر ثبت گردید (p<0.001). وزن زنده بره های تغذیه شده با جیره تکمیلی (34.72 kg) به طور معنی داری بیشتر از آن در گروه کنترل (31.3 kg) بود (p<0.001). علاوه براین حداکثر وزن زنده بره ها در گروه تغذیه شده در ماه اسفند و حداقل وزن بره ها مربوط به گروه تغذیه شده با جیره پایه در ماه آذر مشاهده شد (p<0.01). DMI در ماه دی کاهش یافته و سپس مقدار آن تا اسفند ماه به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.05). حداکثر غلطت هورمون تستستر