ناصر عسکری

هدف: مطالعه حاضر بهمنظور بررسی اثر نوع محیطهای کشت مختلف شامل WPM ،MSو B5و هورمون بنزیل آمینوپورین بر خصوصیات پرآوری و همچنین اثر غلظتهای مختلف هورمونهای ایندولبوتیریکاسید و ایندولاستیکاسید بر ریشهزایی گیاه زوفا انجام شد. روش پژوهش: آزمایشها بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه جیرفت انجام شد. بهمنظور تولید گیاهچههای استریل بذرهای جمعآوریشده از مناطق کوهستانی استان کرمان بر روی محیط کشت MSکاشته شد. ریزنمونههای تکگره بر روی محیطهای کشت WPM ،MSو B5با ترکیب هورمونی بنزیل آمینوپورین با غلظتهای صفر، 1و 2میلیگرم بر لیتر قرار گرفتند. برای تولید ریشه شاخسارههای تولیدشده بر روی محیط کشت MSبا ترکیب هورمونی ایندولبوتیریکاسید و ایندولاستیکاسید با غلظتهای 0/5و 1 میلیگرم در لیتر قرار گرفتند. در نهایت معماری ریشههای تولیدشده با استفاده از نرمافزار GiaRoots مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: طبق نتایج پژوهش بهترین ضریب پرآوری در محیط کشت MSبههمراه غلظت 2میلیگرم بر لیتر از هورمون بنزیل آمینوپورین بهدست آمد. همچنین نتایج مربوط به آنالیز معماری ریشه نیز نشان داد بهترین تیمار ریشهزایی استفاده از هورمون ایندولبوتیریکاسید با غلظت 1میلیگرم بر لیتر بود. نتیجهگیری: نتایج مربوط به سازگاری نشان داد که 85درصد از گیاهان منتقلشده به گلخانه زنده ماندند