عبدالله رمضانی قرا

پرتوهای گاما بعنوان پرتو های یونیزان قادرند اثرات زیستی متفاوتی بر روی گیاهان ایجاد کنند. استفاده از پرتو گاما بعنوان روشی مناسب برای ایجاد تغییراتی فیزیولوژیکی و ژنتیکی مفید همواره مورد توجه محققین بوده است. اشعه های گاما بر رشد و فعالیت های حیاتی گیاهان تأثیر می گذارند و از طریق تولید رادیکال های آزاد تغییرات مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و سیتولوژیکی در بافت های سلولی ایجاد می کنند. رادیکال های آزاد به عنوان سیگنال های استرس عمل می کنند و پاسخ های استرسی را تحریک می کنند که ممکن است محتوای اسید پلی فنول را که دارای فعالیت آنتی اکسیدانی قابل توجهی است افزایش دهد. با توجه به کاربرد تابش گاما در صنایع غذایی، داروسازی و آرایشی به عنوان یک فناوری غیر حرارتی برای حذف آلودگی های میکروبی. هدف از انجام این مطالعه مروری بررسی تأثیرات تابش بر فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و اجزای پلی فنولی در گیاهان در مرحله پس از برداشت می باشد.