عبدالله رمضانی قرا

هدف: در این تحقیق اثرات ضد سرطانی و آپوپتوزیسی عصارهالکلی بذر خارسنبل Blepharis Persica بر روی سلول های سرطانی سینه و پروستات و اثر هم افزایی آن با دارو دوکسوروبیسین مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش: هصاره الکلی بذر با روش خیساندن و با اتانول 70 درصد تهیه شد. 8 غلظت عصاره و 4 غلظت ترکیبی از دوکسوروبیسین (125 و 5/62 نانو گرم بر میلی لیتر) با عصاره غلظت های (315/0 و 625/0 میلی گرم بر میلی لیتر) تهیه شد. سلول های سرطانی سینه (MCF-7)، پروسات (LNCaP) و سلو لهای فیبروبلاست (SKM) کشت داده شدند. درصد زنده مانی رده های سلولی با تست MTT اندازه گیری و میزان آپوپتوزیس در رده های سلولی از روش Annexin/PI سنجیده شد و بررسی بیان ژن BCL2 در مدت 24 و 48 ساعت با روش real- time quantitive RT-PCR (RT-qPCR) صورت گرفت. نتایج:عصاره به ترتیب بر رده های سلولی پروستات، پستان و فیبرو بلاست بیشترین اثر بازدارندگی رشد را نشان داد. اثر ترکیبی دوکسوروبیسین با عصاره در هر سه رده سلولی با کنترل هیچگونه تفاوت معنا داری نداشت. نتایج Annexin/PI نشان داد میزان آپوپتوزیس اولیه، تاخیری و نکروز در رده های سلولی تیمار شده نسبت به کنترل افزایش داشته است. بیان ژن BCL2 در ره های سلولی با تیمار غلظت 25/1 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره گیاه در مدت 24 و 48 ساعت نسبت به ژن کنترل بتااکتین به یور معنی داری کاهش یافته بود (P<0/01). نتیجه گیری: عصاره الکلی بذر خار سنبل توانایی کاهش تکثیر سلو لهای سرطانی سینه و پروستات و القا آپوپتوزیس در سلول های سرطانی را دارد و هر چند که در غلظت کم موجب افزایش اثرات ضد سرطانی دوکسوروبیسین نمی شود، ولی می تواند جایگزینی برای آن با عوارض جانبی کمتر یاشد.