حمیدرضا علیزاده

امروزه استفاده از روشهای جایگزین کاربرد سموم شیمیایی در کنترل بیمارگرها مورد توجه زیادی قرار گرفته است. کنترل بیولوژیکی بیماری های گیاهی یکی از روشهای پایدار و دوستدار محیط زیست می باشد. اهداف این پایان نامه بررسی مکانیسم های بیوکنترلی برخی جدایه های باکتریایی، ارزیابی جدایه ها از لحاظ ویژگی های بهبود دهندگی رشد گیاه و بررسی برهمکنش مکانیسم های بیوکنترلی آن ها در کاربرد ترکیبی در شرایط آزمایشگاه بوده است. برای این منظور 26 جدایه باکتری از جنس های Bacillus، Pseudomonas، Azospirillum و Azotobacter بر اساس خصوصیات محرک رشدی و بیوکنترلی مورد بررسی قرار گرفتند. جدایه های UJB13، UJB16، UJB19، UJB30 و UJB36 بیشترین میزان آنتی بیوتیک سورفکتین را داشتند. به جز جدایه های UJB14، UJB13، UJB21، UJB20 و UJB16 مابقی جدایه ها با درجه بندی متفاوت قادر به تولید سیانید هیدروژن بودند. جدایه های UJB13، UJB30، UJB28، UJB26 و UJB15 بیشترین میزان تولید آنزیم پروتئاز را داشتند. جدایه های UJB30، UJB14، UJB19، UJB33، UJB36 و جدایه های UJB23 وUJB27، به ترتیب بیشترین میزان تولید آنزیم سلولاز و آمیلاز را دارا بودند. همچنین جدایه های UJB33، UJB22، UJB31 و UJB32 بیشترین میزان تولید سیدروفور را داشتند. نتایج حاصل از بررسی خصوصیات محرک رشدی نشان داد که جدایه های UJB32، UJB11، UJB24 بیشترین حل کنندگی فسفات نامحلول را داشتند همچنین بررسی کیفی تولید ایندول استیک اسید و تثبیت نیتروژن نشان داد که 19 جدایه قادر به تثبیت نیتروژن و همچنین 10 جدایه قادر به تولید ایندول استیک اسید بودند. نتایج حاصل از بررسی بیان ژن ایتورین با روش qPCR نشان داد که Bacillus subtilis دارای ژن های دخیل در بیوسنتز ایتورین A می باشد وکشت مشترک سویه Bacillus subtilis با باکتری های Azospirillum brasilenseو Azotobacter chroococcum و قارچ Fusarium oxysporum باعث افزایش بیان ایتورین توسط باکتری مذکور گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد ترکیبی عوامل بیوکنترل سازگار با هم می توانند اثر افزاینده ای بر بیان ژن های دخیل در بیوکنترل آنها باشد. که این می تواند تولید فرمولاسیون های ترکیبی از عوامل بیوکنترل را که دارای طیف تاثیر گسترده تر علیه دامنه بیشتری از بیمارگرها می باشد را تایید نماید.