علی اکبری

هدف اصلی این تحقیق، کاربرد نانوفریت بیسموت مغناطیسی در سنتز مشتقات 3،2-دی هیدروکینازولین-4(H1)-اون ها است. کاتالیزور نانوفریت بیسموت مغناطیسی به وسیله طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، طیف سنجی پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، طیف سنجی پراکندگی انرژی اشعه ایکس (EDS) و مغناطیس سنج نمونه مرتعش (VSM) مشخصه یابی شد. نانوفریت بیسموت مغناطیسی یک کاتالیزور بسیار کارآمد برای سنتز برخی از مشتقات 3،2-دی هیدروکینازولین-4(H1)-اون ها استفاده شد. به منظور دستیابی به بهترین شرایط، واکنش با استفاده از مقادیر مختلف نانوفریت بیسموت مغناطیسی در حلال های مختلف و شرایط بدون حلال انجام شد. اثرات زمان واکنش و شرایط دما نیز برای بهینه کردن واکنش انجام شد. ساختار مشتقات 3،2-دی هیدروکینازولین-4(H1)-اون ها با استفاده از طیف های NMR و FT-IR مشخص شد. با توجه به ظرفیت کاتالیزوری عالی، روش جداسازی بسیار ساده، واکنش سازگار با محیط زیست و بازده خوب، نانوفریت بیسموت مغناطیسی به عنوان کاتالیزوری کارامد برای این واکنش شناخته شد. کاتالیزور از محیط واکنش بازیافت شده و برای نه بار متوالی بدون کاهش فعالیت قابل قبول مورد استفاده مجدد قرار گرفت.