محمد حسین خانجانی

سیسستم آبزی پروری بیوفلوک، سیستمی مبتنی بر رشد میکروارگانیسم ها و سلولهای میکروبی است که با تنظیم نسبت کربن به نیتروژن (بالای 10) رشد میکروارگانیسم ها و فعالیت آنها افزایش می یابد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی فعالیت ایمنی موکوس ماهی تیلاپیا تحت تاثیر سیستم بدون تعویض آب حاوی بیوفلوک انجام گرفت. ماهی تیلاپیای نیل با وزن 57/1 گرم به مدت 37 روز در دو سیستم با بیوفلوک و بدون بیوفلوک پرورش داده شد. آرد ذرت جهت تنظیم نسبت کربن به نیتروژن 15 استفاده شد. طبق نتایج در تیمار بیوفلوک فعالیت لیزوزیم (U/ml/min3/24) و ایمنوگلوبولین کل (mg/100ml51) و در تیمار بدون بیوفلوک فعالیت لیزوزیم (U/ml/min 6/18) و ایمنوگلوبوبین کل (mg/100ml65/42) بدست آمد. بطور کلی مطالعه حاضر نشان داد که فعالیت ایمنی موکوس شامل لیزوزیم و ایمنوگلوبولین کل در ماهی تیلاپیای پرورش یافته در سیستم بیوفلوک بالاتر از ماهیان پرورش یافته در سیستم بدون بیوفلوک می باشد. همچنین توده زیستی تاثیر مثبتی بر ایمنی ماهی تیلاپیا دارد.