مصطفی خنامانی

توانایی شکارگرها برای تغذیه، رشد و تولید مثل روی غذای غیر شکار مانند گرده یک ویژگی مطلوب برای عوامل بیولوژیک است که بتوانند جمعیتشان را در زمان کمبود شکار حفظ کنند. در این پژوهش ، پارامترهای دموگرافیک کنه ی شکارگر Neoseiulus californicus McGregor روی کنه تارتن دولکه ای در حضور و عدم حضور سه نوع گرده مختلف (ذرت، خرما و مخلوط جدا شده از بدن زنبور عسل) به عنوان منابع غذایی مکمل مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام آزمایش ها در اتاقک رشد با دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. داده های به دست آمده با استفاده از تئوری جدول زندگی سنی-مرحله ی رشدی دوجنسی تجزیه شدند. با توجه به نتایج به دست آمده، طول دوره نابالغ در حضور گرده خرما به طور معنی داری کوتاه تر از سایر گرده ها بود (76/7 روز). زمانی که گرده ذرت به عنوان مکمل غذایی استفاده شد پتانسیل تولید مثلی به طور معنی داری بالاتر (48/39 تخم) و مرگ و میر دوره نابالغ به طور معنی داری کمتر بود (صفر درصد). علاوه بر این، بیشترین مرگ و میر قبل از بلوغ در حضور گرده خرما بود (80/13 درصد). نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) کنه شکارگر در حضور گرده ها به طور معنی داری بیشتر از عدم حضور آن ها بود و بیشترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت روی گرده ذرت بود (140/0 بر روز). نرخ ذاتی افزایش جمعیت در حضور گرده خرما و زنبور عسل به ترتیب 121/0 و 123/0 بر روز و در عدم حضور گرده ها 116/0 بر روز بود. علاوه براین، بیشترین نرخ خالص تولید مثل (R0) و نرخ ناخالص تولید مثل (GRR) مربوط به کوهورت پرورش یافته روی کنه تارتن در حضور گرده ذرت بود ( به ترتیب 73/27 و 82/33 تخم). نتایج پژوهش حاضر روشن کرد که هر سه گرده می توانند کارایی کنه شکارگر N. californicus را افزایش دهند و کارایی این شکارگر در حضور گرده ذرت بیشتر از سایر گرده ها بود. در آخر، نتایج این پژوهش ممکن است اطلاعات مهمی برای طراحی یک برنامه جامع برای حفاظت از کنه شکارگر N. californicus در کنترل کنه تارتن دولکه ای فراهم کند.